ارز دیجیتال چیست؟ (CryptoCurrency)
ارز دیجیتال نوعی پول است که فقط به صورت الکترونیکی وجود دارد و به واسطه رمزنگاری، امنیت آن تضمین می‌شود. این ارزها که از زیرساخت‌هایی چون بلاکچین برای ثبت تراکنش‌ها به صورت شفاف و غیرمتمرکز استفاده می‌کنند، نیازی به واسطه‌های مالی مثل بانک‌ها ندارند. مشهورترین مثال آن، بیت کوین است، اما هزاران نوع دیگر نیز وجود دارد که هرکدام ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند. استفاده از ارزهای دیجیتال به افراد اجازه می‌دهد که به طور مستقیم و بین‌المللی، دارایی‌های خود را انتقال دهند.
برای این که بدانیم کریپتوکارنسی چیست، در ابتدا باید بدانیم این واژه به چه معناست؟ کریپتوکارنسی ( cryptocurrency) یک واژه انگلیسی است که از دو کلمه تشکیل شده است: 1) crypto به معنی رمز نگاری شده. 2) currency به معنی ارز. در واقع معنی تحت‌الفظی این کلمه به فارسی ارز رمزنگاری می‌باشد.
اما از زمانی که ایرانیان با این واژه آشنا شده‌اند به دلیل طولانی بودن کلمه “ارز رمزنگاری‌شده” کلمات جایگزین مختلفی همچون رمز ارز، ارز دیجیتال، ارز رمزپایه و… را برای آن ارائه کرده‌اند. اما در واقع باید گفت کریپتوکارنسی تمامی این معانی را داشته و در عین حال هیچ یک از این معانی را به طور مستقیم ندارد. این تفاوت در معانی آنقدر در فضای مجازی زیاد شده است که برخی حتی گمان می‌کنند ارز دیجیتال با رمز ارز متفاوت بوده و هر کدام به یک نوع خاص از پول مجازی اشاره دارند. در واقع از آنجا که رمز ارزها قابل لمس نیستند، به آنها لقب ارز دیجیتال داده‌اند.
تاریخچه ارزهای دیجیتال به قبل از پیدایش رمزارزها بر‌می‌گردد. در واقع مدتهاست که در بازی‌ها و برنامه‌های کامپیوتری از ارز دیجیتال استفاده می‌شود. ارز دیجیتال استفاده شده در بازی‌ها همان پرداخت‌های درون برنامه‌ای هستند اما اینگونه ارزها به صورت رمزنگاری‌شده نبوده و صرفا محدود به بازی یا اپلیکیشن خاصی هستند. اگر بخواهیم ساده‌تر بگوییم باید گفت رمزارزها یا کریپتوکارنسی‌ها یک ارز دیجیتال هستند اما هر ارز دیجیتال یک کریپتوکارنسی محسوب نمی‌شود. اما ارزهای دیجیتال نمونه‌هایی فراتر از بازی‌ها داشته‌اند. برای نخستین بار در دهه 1990 بود که ارزهای دیجیتال پدید آمدند. این ارزها از آنجا که دارای پشتوانه طلا بودند، به نام طلای دیجیتال نیز شناخته می‌شدند. اما با مرور زمان رخنه‌هایی در سیستم طلای دیجیتال به وجود آمد که باعث هک شدن سیستم آنها و پولشویی گسترده در این زمینه شد. به همین دلیل دولت ایالات متحده در همان دهه 1990 این ارزها را ممنوع و سرویس‌های ارائه دهنده آنها را نیز مسدود کرد.
موضوع ارزهای دیجیتال مدتها مسکوت ماند تا اینکه در سال 2009 بیت کوین عرضه شد. بیت کوین با ورود به اقتصاد جهان ، برگ تازه‌ای در تاریخ اقتصاد محسوب می‌شود. با ورود بیت کوین به صحنه جهانی، شاهد علاقه بسیار بیشتر مردم به خرید ارز دیجیتال بیت کوین و بعدا دیگر ارزهای دیجیتال بودیم که به دلیل امنیت بسیار بالای خود دیگر مشکلاتی همچون پولشویی را نیز نداشتند.
تفاوت ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات
این ارزها همه ویژگی‌های پول معمولی به جز خاصیت فیزیکی را دارا می‌باشند. یعنی شما می‌توانید با یک کریپتوکارنسی همانند پول معمولی، خرید، تبدیل ارز، پرداخت آنلاین و… انجام دهید. اما این گونه ارزها تفاوت‌های عمده‌ای نیز با پول‌های معمولی دارند.
یکی از تفاوت‌های رمز ارزها با پول‌های معمولی این است که در رمز ارزها تراکنش‌ها غیر قابل بازگشت هستند به این معنی که اگر تراکنشی انجام دهید و این تراکنش تایید شود دیگر به هیچ وجه امکان بازگشت آن وجود ندارد.
دومین تفاوت این است که کاربران این ارزها کاملا ناشناس هستند در حالی که کاربران پول‌های عادی به راحتی با حساب بانکی خود شناسایی می‌شوند.
سومین تفاوت این است که برخلاف ارزهای عادی که از یک شبکه بانکی برای کار بهره می‌برند، ارزهای دیجیتال دارای پایگاه داده‌ای غیر متمرکز به نام بلاکچین هستند و برای انتقال نیاز به واسطه ندارند.
از دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد ارزهای دیجیتال فرامرزی بودن آنهاست. انتقال ارزهای دیجیتال به سر تا سر دنیا در چند دقیقه امکان پذیر است در حالی که انتقال پول معمولی با سیستم‌های کنونی ممکن است تا چندین روز زمان ببرد.
رمز نگاری ارز دیجیتال چیست و چگونه عمل می‌کند؟
در پلتفرم ارزهای دیجیتال از دانش رمزنگاری استفاده می‌شود به کمک این دانش می‌توان اطلاعات و پیام‌ها را با امنیت بالا و به صورت کاملا محرمانه منتقل و یا ذخیره کرد. کریپتوگرافی (cryptography) ترکیبی از دو کلمه کریپتو crypto و گرافی graphien است که معنای تحت‌الفظی آن محرمانه نوشتن می‌باشد. دلیل اصلی رمزنگاری ارزهای دیجیتال مسئله اعتماد است. فرد زمانی که پول‌های خود را به بانک می‌سپارد اعتبار بانک باعث اعتماد فرد می‌شود. اما در مورد ارزهای دیجیتال که تحت کنترل هیچ بانکی نیستند رمزنگاری باعث جلب اعتماد مردم می‌شود. لذا ارائه دهندگان رمز ارزها با اطلاع از این موضوع بالاترین سطح رمزنگاری را برای ارزهای دیجیتال به کار گرفته‌اند تا فرد بتواند با پشتوانه این رمزنگاری بسیار پیچیده، به رمز ارز مورد نظر خود اعتماد کرده و با آن کار کند. اما در یک نمای کلی‌تر می‌توانیم فواید رمزنگاری را در موارد زیر بر شماریم.
مزایا استفاده از دانش رمزنگاری در ارزهای دیجیتال
-
کسب اطمینان از محرمانه بودن پیام‌ها
امروزه با پیشرفت تکنولوژی بحث محرمانه بودن پیام‌ها بسیار مهم شده است. فرض کنید در واتساپ یا تلگرام مشغول صحبت با کسی هستید. اگر بدانید شخص سومی در حال گوش دادن به صحبت‌های شماست چه واکنشی نشان می‌دهید؟ در واقع بهترین راه برای اطمینان یافتن از اینکه یک پیام فقط بین دو شخص گیرنده و فرستنده رد و بدل می‌شود، استفاده از تکنولوژی رمزنگاری است. با استفاده از این فناوری می‌توان پیام را رمزنگاری کرده و از افشا شدن محتوای آن جلوگیری کرد. البته لازم است که گیرنده نیز بتواند پیام را بازگشایی کند بنابراین فرستنده و گیرنده هر دو باید از یک پروتکل رمزنگاری توافق شده استفاده کنند.
-
کسب اطمینان از فرستنده پیام
فرض کنید پیامی از طرف یکی از دوستانتان برای شما آمده است. چطور می‌توانید مطمئن باشید که پیام از طرف خود اوست و کسی به نام او این پیام را نفرستاده است. برای حل این مشکل شخص فرستنده باید پیام خود را با امضای دیجیتال ارسال کند تا گیرنده بتواند با استفاده از رمزنگاری و بررسی این امضا از ارسال پیام توسط او اطمینان حاصل کند.
- کسب اطمینان از عدم تغییر در پیام
همانطور که در اولین مورد اشاره شد، پیامی که از طرف فرد ارسال می‌شود ممکن است در مسیر خود با چندین مانع برخورد کند. این موانع ممکن است افرادی باشند که بخواهند محتوای پیام‌ها را به نفع خودشان دستکاری کنند. در این صورت نیز رمزنگاری به کمک ما می‌آید. با رمزنگاری سراسری پیام‌ها می‌توان اطمینان یافت که هیچ گونه تغییر و دستکاری در محتوای پیام دریافتی وجود نداشته و پیامی که دریافت کرده‌ایم همان پیامی است که فرستنده ارسال نموده است.
-
اثبات مالکیت ارسال پیام توسط فرستنده
ممکن است در شرایطی فرستنده پیام مدعی شود که پیام توسط او ارسال نشده است، با استفاده از دانش رمزنگاری می‌تواند از بروز این مشکل جلوگیری کند.
حال که در مورد ارزش رمزنگاری مطالبی را مرور کردیم به بحث اصلی خود می‌پردازیم و خواهیم دانست رمزنگاری در ارزهای دیجیتال چگونه عمل می‌کند؟ فرد برای استفاده از ارزهای دیجیتال باید یک کیف پول ارز دیجیتال (wallet) برای خود داشته باشد. این کیف پول یک کلید عمومی ( public key) و یک کلید خصوصی (private key) دارد. که هنگام ساخت آن برای شما ایجاد می‌شود.
در واقع می‌توان کیف پول را چیزی شبیه حساب بانکی یا کارت بانکی دانست. اما کلید عمومی و کلید خصوصی چه تعریفی دارند؟ کلید عمومی را می‌توان به شماره کارت تشبیه کرد. شما زمانی که شماره کارت خودتان را در اختیار شخصی قرار می‌دهید و یا شماره کارت او را می‌گیرد می‌توانید برای او پول واریز کنید. اما نمی‌توانید وارد حساب او شده و از مانده موجود در حساب و تراکنش‌های او مطلع شوید. بنابراین کلید عمومی در علم رمزنگاری همان آدرس کیف پول شماست که ارزهای دیجیتال خود را در آن نگهداری می‌کنید. افراد می‌توانند با داشتن این آدرس به حساب شما ارز واریز کنند اما کسی نمی‌تواند با استفاده از این آدرس به محتویات کیف پول شما دسترسی داشته باشد.
اما کاربرد کلید خصوصی چیست؟ اجازه دهید به مثال کارت بانکی برگردیم. شما کلید عمومی که همان شماره کارت باشد را در اختیار دارید در عین حال می‌توانید موجودی حساب را نیز ببینید، این موجودی چگونه به شما نمایش داده می‌شود؟ در واقع شما می‌توانید با مراجعه به دستگاه‌های atm و یا بانک، با وارد کردن رمز عبور خود، مبلغ مانده حساب و تراکنش‌های خود را مشاهده کنید. این رمز که شما با آن توانستید وارد حساب خود شوید و با استفاده از آن پول برداشت کرده یا موجودی خود را مشاهده کنید در علم رمزنگاری به کلید خصوصی معروف است.
با این تعاریف می‌توان دریافت که کریپتوگرافی به ما کمک می‌کند تا در زمینه ارزهای دیجیتال با اعتماد و خیال راحت به خرید و فروش بپردازیم. در واقع کریپتوگرافی یا رمزنگاری در دنیای کریپتوکارنسی‌ها این اطمینان را به ما می‌دهد که تراکنش‌های ما در این شبکه به طور کامل محرمانه بوده و به هیچ وجه کسی نمی‌تواند در این کارها اختلال ایجاد کند. به همین دلیل است که رمز ارزها چنین قابل اعتماد شده‌اند و افراد بسیاری به معامله با آنها می‌پردازند. این معاملات در بستر بلاک چین انجام می‌شود و تراکنش‌های این معاملات توسط افراد فعال در شبکه قابل رویت و پیگیری می‌باشند. این ارزهای دیجیتال به دو نوع کوین و توکن تقسیم می‌شوند و با وایت پیپر به کاربران معرفی می‌شوند از معروف‌ترین ارزهای دیجیتال می‌توان بیت کوین و اتریوم را نام برد.
بلاکچین رمزارزها چیست؟
بلاک چین زنجیره‌ای از بلاک‌ها و یک شبکه رمزنگاری شده می‌باشد که به عنوان بستری برای ذخیره امن اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد. اطلاعات ثبت شده بر روی این سیستم بین افراد فعال در شبکه توزیع می‌شود. فناوری بلاک چین با استفاده از دانش رمزنگاری و توزیع اطلاعات بین اعضای شبکه امکان حذف یا دستکاری اطلاعات را از بین می‌برد.
نخستین ارز دیجیتالی که بر بستر بلاک چین فعال شد، بیت کوین بود. از آن زمان و با موفقیت بیت کوین، ارزهای دیجیتال بسیار زیادی به بازار عرضه شدند. البته هیچ کدام تا به امروز نتوانسته‌اند محبوبیت و مقبولیت بیت کوین را بدست آوردند اما باید به این نکته اشاره کرد که با گسترش روز افزون استفاده از ارزهای دیجیتال، غول‌های فناوری همچون فیسبوک در حال ورود به این عرصه هستند. در واقع چنانچه شرکت‌هایی همچون فیسبوک و گوگل که دارای شبکه بسیار گسترده‌ای در جهان هستند به این بازار وارد شوند، اقتصاد جهانی برای همیشه تغییر خواهد کرد.
وایت پیپر رمزارزها چیست؟
وایت پیپر که در فارسی کاغذ سفید ترجمه می‌شود در واقع گزارشی دقیق یا راهنمایی برای خوانندگان است و هدف نگارش آن ارائه اطلاعاتی مانند درک یک موضوع، راهکارهایی برای حل مشکلات احتمالی و اتخاذ تصمیمات درست برای حل این مشکلات می‌باشد.
وایت پیپر در حوزه ارزهای دیجیتال نیز بسیار کاربرد دارد و همه ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و ico ها یک وایت پیپر دارند. در وایت پیپر ارزهای دیجیتال اطلاعاتی جامع درباره آن ارز داده می‌شود، این مقاله‌ها معمولا به صورت عمومی منتشر می‌شوند و با مطالعه آنها می‌توان اطلاعات جامعی درباره موضوع مطرح شده در مقاله کسب کرد.
برترین ارز های دیجیتال
همانطور که پیش‌تر بیان شد اولین ارز دیجیتال ارائه شده بیت کوین می‌باشد. اما با گذشت زمان کاربران و علاقه مندان به این ارز دیجیتال فورک‌هایی از این ارز دیجیتال را ایجاد کرده و کوین خود را روانه بازار کردند. به طور کلی ارزهای دیجیتال به دو دسته بیت کوین و التکوین‌ها تقسیم می‌شوند. ارزهای بوجود آمده پس از بیت کوین در دسته التکوین‌ها قرار می‌گیرند. که در ادامه به معرفی بیت کوین به عنوان معروف ترین ارز دیجیتال موجود در بازار رمز ارزها می‌پردازیم
-
بیت کوین
بیت کوین بدون شک شناخته شده‌ترین ارز دیجیتال در جهان است. در واقع همین بیت کوین بود که توانست با ورود به بازار، دنیای ارزهای دیجیتال را به کلی تغییر دهد. بیت کوین برای نخستین بار در سال 2008 عرضه شد. فردی به نام ساتوشی ناکاموتو خود را سازنده بیت کوین معرفی کرده است اما هنوز اطلاعی در مورد هویت او در دست نیست. این مجهول بودن هویت باعث شده برخی محققان حوزه دیجیتال به این نتیجه برسند که اصلا شخصی با چنین نامی وجود نداشته و این نام مستعار یک گروه رمز نویسی است. حتی برخی معتقدند استفاده از این نام که یک نام ژاپنی است به این دلیل بوده که توجهها را از مبدا اصلی این ارز منحرف کند و به ژاپن معطوف دارد. به هر حال هنوز اطلاعی از هویت ساتوشی ناکاموتو در دسترس نیست. بیت کوین از زمان عرضه به دلیل رمزنگاری بسیار پیچیده و قدرتمند خود توانسته است با ارزش‌ترین، پرمعامله‌ترین و مورد اعتمادترین ارز دیجیتال در جهان شناخته شود. بیت کوین با موفقیت عمده‌ای که در بازار بدست آورده است توانسته به عنوان یک ارز رایج در جهان شناخته شود و بسیاری از افراد که توانایی استفاده و بهره برداری از آن را دارند، برای انجام پرداخت‌ها، سرمایه گذاری و کسب درآمد از بیت کوین استفاده کنند. بیت کوین همچنین توانسته است به عنوان بستری برای سایر ارزهای دیجیتالی یا کوین‌ها مطرح شود به گونه‌ای که بیشتر کوین‌ها بر اساس بیت کوین ساخته شده‌اند.
- اتریوم
اتریوم یک زیرساخت مبتنی بر شبکه بلاکچین است که می‌تواند برنامه‌های کامپیوتری غیرمتمرکز را اجرا کند. این شبکه به طور رسمی فعالیت خود را در سال 2015 آغاز کرد، در حالی که وایت پیپر (whitepaper) آن در سال 2013 منتشر شده بود. وب‌سایت رسمی اتریوم این پروژه را بستری برای اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرده است که در آن هیچ‌گونه احتمال از کارافتادگی، سانسور، تقلب یا دخالت افراد شخص ثالث برای برنامه‌هایی که روی این شبکه اجرا می‌شوند، وجود ندارد.
خالق اتریوم یک جوان روسی – کانادایی به نام ویتالیک بوترین (vitalik buterin) است که هدف خود را با الهام از بیت کوین، غیرمتمرکز کردن همه‌چیز می‌داند. رمز ارز شبکه اتریوم اتر (eth) نام دارد که بر اساس الگوریتم اثبات کار (ethash) کار می‌کند. ولی در حال حاضر شبکه خود را به اثبات سهام منتقل می‌کند. این رمز ارز در هر 14 ثانیه می‌تواند یک بلاک تولید کند و قدرت پردازش حداکثر 16 تراکنش در هر ثانیه را دارد. تعداد کوین‌های اتر برخلاف بیتکوین نامحدود هستند.
خرید و فروش ارز دیجیتال
بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال متعلق به هیچ کشوری نیستند و همه می‌توانند از آنها استفاده کنند، اما به دلیل فراگیر نشدن چنین ارزهایی و همینطور قوانین محدودکننده برخی کشورها درباره ارزهای دیجیتال، همواره نیاز است که بتوان ارز دیجیتال استخراج شده را به ارزهای رایج در یک کشور تبدیل کرد، اینجاست که نیاز به جایی که بتواند چنین کاری را برای ما انجام دهد به وجود می‌آید. از طرفی برخی نمی‌خواهند صرفا ماینر باشند و خودشان به استخراج ارزهای دیجیتال بپردازند، بلکه به ارز دیجیتال همچون یک کالای معاملاتی نگاه می‌کنند، پس باید جایی باشد که بتوانند بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال را تهیه کنند. اما همانطور که ارز دیجیتال فاقد وجود فیزیکی است، صرافی‌های آن نیز فاقد وجود فیزیکی هستند. بنابراین باید در بستر اینترنت و اپلیکیشن‌ها و وبسایت‌ها به دنبال آنها بود. در حال حاضر صرافی‌های زیادی در سراسر جهان وجود دارند که خدمات خرید و فروش ارز دیجیتال و همینطور تبدیل آن را انجام می‌دهند. اما باید در کار با این صرافی‌ها احتیاط لازم را به کار بست چرا که ممکن است مشکلاتی مانند هک شدن صرافی و سرقت دارایی کاربران بوجود آید علاوه بر این بسیاری از صرافی‌های آنلاین جهانی، کاربران ایرانی را تحریم کرده‌اند و از ارز ریال پشتیبانی نمی‌کنند. شما برای تبدیل رمز ارزهای خود به ارزهای دیگر مانند دلار، باید رمز ارز خود را به صرافی‌های ارز دیجیتال فرستاده و سپس مبلغ دلاری آن را تحویل بگیرید. در این زمینه مجموعه خدمات ارزی همتاپی علاوه بر ارائه قیمت روز رمز ارزها، خدمات تبدیلی و معاملات ارزهای دیجیتال را از طریق کریپتو و ریال به کاربران عزیز خود ارائه می‌دهد.
با ما همراه باشید تا اصول تبدیل فیات به ارز دیجیتال و تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال را بررسی کنیم و در مورد اینکه کدام یک در شرایط کنونی بازار برای شما معقول‌ترین گزینه است، بحث کنیم!
-
تبدیل فیات به ارزهای دیجیتال (fiat-to-crypto) : یک راه ورود برای تازه‌واردان
تبدیل ارزهای فیات به ارزهای دیجیتال، اصلی‌ترین راه برای افراد جدیدی است که می‌خواهند وارد بازار رمزارزها شوند. خرید بیت کوین (btc) با ریال، دلار، یورو، پوند یا انواع دیگر ارزهای فیات معمولاً راه ورود افراد تازه وارد به دنیای خرید و فروش و سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال می‌باشد.
معامله‌گران حرفه‌ای معمولاً ارز فیات را در صرافی‌هایی مانند بایننس (binance)، جمینای (gemini)، کراکن (kraken) با محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال بازار معامله می‌کنند. نقد کردن سرمایه معمولاً شامل برداشت ارز فیات از صرافی‌ها از طریق انتقال بانکی است.
با توجه به عملکرد عموماً صعودی ارزهای دیجیتال برجسته، به ویژه بیت کوین (btc) و اتریوم (eth)، سرمایه گذارانی که سرمایه خود را از پول فیات به رمزارزها تبدیل نموده‌اند و در آن باقی ماندند، طی پنج تا ده سال گذشته از وضعیت خوبی برخوردار بودند.
در نتیجه، تبدیل فیات به ارزهای دیجیتال، به عنوان ابتدایی‌ترین روش سرمایه گذاری در دارایی‌های دیجیتالی معرفی شده است.
با این حال، وقتی صحبت از سوار شدن بر موج بازار گاوی می‌شود، معاملات ارز دیجیتال به ارز دیجیتال ممکن است جایگزین بهتری باشند.
- تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال: جنبه‌های مثبت چرخه بازارهای تجاری
در شرایط اقتصادی امروز جهان که چاپگرهای پول، بیشتر و سریع‌تر از قبل کار می‌کنند و ارزهای فیات مرتبا ارزش خود را در برابر ارزهای دیجیتال از دست می‌دهد، برخی از کارشناسان معتقدند که تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال تنها راه خرید و فروش رمز ارزها می‌باشد، به خصوص اگر به دنبال کسب سود از چرخه‌های بازار هستند.
معاملات ارز دیجیتال به ارز دیجیتال، به تبدیل یک دارایی دیجیتالی به دارایی دیگر برای استفاده از فرصت‌های بازار و حفظ رمزارز به عنوان سرمایه تجاری شما اشاره دارد.
به طور معمول، ارزهای دیجیتالی که معامله‌گران سرمایه تجاری خود را به وسیله آنها نگه می‌دارند، بیتکوین، اتریوم، یا یک استیبل‌کوین مانند تتر (usdt)، یو‌اس‌دی کوین (usdc) و یا دای (dai) خواهد بود.
مزایای تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال
معامله‌گران باتجربه‌ای که می‌خواهند از فرصت‌های جدید در حال رشد بازار امورمالی غیرمتمرکز (defi) استفاده کنند یا در بازار آلتکوین‌ها شانس خود را امتحان کنند، بهتر است در حوزه ارزهای دیجیتال بمانند، زیرا این حوزه، انعطاف‌پذیری بیشتر و مجموعه‌ای از مزایا را فراهم می‌کند. مزایای تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال عبارتند از:
- قابلیت انتقال سریع‌تر وجوه؛
- افزایش امنیت سرمایه از طریق معاملات غیرمتمرکز؛
- فرصت ایجاد بازده برای سرمایه‌های خفته؛
- فرصت سرمایه گذاری در defi.
اگر سرمایه خود را در ارزهای دیجیتال نگهداری کنید، در صورت ایجاد فرصت می‌توانید به سرعت معامله انجام دهید و نیازی به صبر کردن جهت انتقال بانک یا تسویه حساب پرداخت کارت نیست.
تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال معمولاً به معنای استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز (dexes)، مانند uniswap، برای تبدیل یک ارز دیجیتال به دیگری است. استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز، امنیت سرمایه را افزایش می‌دهد؛ زیرا شما در هنگام معامله، بر دارایی‌های خود کنترل دارید. برعکس، هنگام معامله فیات به ارزهای دیجیتال، شما باید سرمایه خود را در صرافی‌های متمرکز ذخیره کنید، به همین دلیل بسیاری از معامله‌گران حرفه‌ای ارزهای دیجیتال ترجیح می‌دهند در حوزه رمزارز باقی بمانند و از صرافی‌های غیرمتمرکز استفاده کنند.
هنگامی که سرمایه معاملاتی خود را به جای پول فیات بصورت ارزهای دیجیتال نگه می‌دارید، این اختیار را دارید که سرمایه خود را در یک پروتکل تولید بازده ذخیره کنید که به احتمال زیاد، بازده بیشتری نسبت به حساب بانکی شما ایجاد می‌کند. این به نوبه خود درآمد معاملاتی شما را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، هنگام تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال، می‌توانید سرمایه خود را به صورت یکپارچه به داخل و خارج از پروتکل‌های مختلف defi منتقل کنید تا حداکثر بازده را داشته باشید. صرافی‌های متمرکز فیات به ارز دیجیتال معمولاً این گزینه را ارائه نمی‌دهند.
معایب تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال
با وجود تمام مزایای بالقوه سودآور، تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال دارای اشکالاتی نیز می‌باشد که شامل موارد زیر هستند:
- این یک نوع معامله است که فقط برای معامله‌گران و سرمایه گذاران پیشرفته و دارای رمزارز توصیه می‌شود.
- به دلیل آسیب‌پذیری کد در پروتکل‌های صرافی‌های غیرمتمرکز و defi، ممکن است سرمایه خود را از دست بدهید.
- پول فیات هنوز هم در برخی مقاطع ضروری است.
متأسفانه، تبدیل ارز دیجیتال به ارز دیجیتال بازی معامله‌گران با تجربه است. اگر با مدیریت و ذخیره سرمایه خود و تعامل با قراردادهای هوشمند راحت نباشید، ممکن است در دنیای defi با مشکل روبرو شوید.
در حالی که امنیت سرمایه در صرافی‌های غیرمتمرکز بیشتر از صرافی‌های متمرکز است، آسیب‌پذیری‌های کد در پروتکل‌های معاملات غیرمتمرکز، خطری جدی برای معامله‌گران رمزارز به رمزارز به حساب می‌آید. بنابراین، توصیه می‌شود از پروتکل‌های مالی غیرمتمرکز حسابرسی شده و ثابت استفاده کنید. با این حال، همانطور که تاریخ به ما می‌آموزد، حتی پروتکل‌های حسابرسی شده نیز می‌توانند به خطر بیفتند.
در نهایت، وقتی زمان نقد کردن (و پرداخت مالیات بر سود خود) فرا رسید، همچنان به یک راه حل تبدیل رمزارز به فیات نیاز خواهید داشت. بنابراین ماندن به طور کامل در رمزارز اساساً غیرممکن است. مگر اینکه، اداره مالیات شما پرداخت به صورت رمزارز را قبول کند!
سوالات متداول
چه نهادی بر معاملات رمز ارزها نظارت دارد؟
ارزهای دیجیتال غیر متمرکز بوده و توسط هیچ نهاد یا دولتی کنترل نمی‌شود .وظیفه نظارت بر معاملات این دارایی‌ها برعهده افراد فعال در شبکه می‌باشد.
تاریخچه ارزهای دیجیتال به چه زمانی بر می‌گردد؟
تاریخچه ارزهای دیجیتال به قبل از پیدایش رمزارزها بر‌می‌گردد. در واقع مدتهاست که در بازی‌ها و برنامه‌های کامپیوتری از ارز دیجیتال استفاده می‌شود. ارز دیجیتال استفاده شده در بازی‌ها همان پرداخت‌های درون برنامه‌ای هستند اما اینگونه ارزها به صورت رمزنگاری‌شده نبوده و صرفا محدود به بازی یا اپلیکیشن خاصی هستند.
تفاوت ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات چیست؟
در رمز ارزها تراکنش‌ها غیر قابل بازگشت هستند به این معنی که اگر تراکنشی انجام دهید و این تراکنش تایید شود دیگر به هیچ وجه امکان بازگشت آن وجود ندارد.کاربران این ارزها کاملا ناشناس هستند در حالی که کاربران پول‌های عادی به راحتی با حساب بانکی خود شناسایی می‌شوند
برخلاف ارزهای عادی که از یک شبکه بانکی برای کار بهره می‌برند، ارزهای دیجیتال دارای پایگاه داده‌ای غیر متمرکز به نام بلاکچین هستند و برای انتقال نیاز به واسطه ندارند.
در موضوع ارزهای دیجیتال، بلاکچین چیست؟
بلاک چین زنجیره‌ای از بلاک‌ها و یک شبکه رمزنگاری شده می‌باشد که به عنوان بستری برای ذخیره امن اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد. اطلاعات ثبت شده بر روی این سیستم بین افراد فعال در شبکه توزیع می‌شود.
وایت پیپر در حوزه ارزهای دیجیتال به چه معناست؟
وایت پیپر که در فارسی کاغذ سفید ترجمه می‌شود در واقع گزارشی دقیق یا راهنمایی برای خوانندگان است و هدف نگارش آن ارایه اطلاعاتی جامع درباره یک ارز دیجیتال می‌باشد.
